Alles draait om druiven in Cafayate
Door: marloes
Blijf op de hoogte en volg marloes
04 Februari 2012 | Argentinië, Cafayate
Cafayate, het hoogste wijngebied ter wereld waar mooie wijnen worden gemaakt. Het begint al goed met druiven in de hand het dorp verkennen.
Eén van de leukste dorpen van het noorden. Verstopt tussen de bergen. Folklore muziek met de bijbehorende dans, armen in de lucht. Overal bodega's waar je heerlijke wijnen mag proeven. Prachtige bergen en tangomuziek in een grot.
En dan blijkt de wereld ook weer klein als we een oud studiegenoot tegenkomen.
Dit plaatsje ademt gewoon wijn uit. Een paar bezoeken aan bodega's, wijnhuizen, mag dan ook niet ontbreken. We beginnen bij Etchart, een van de grotere wijnmakers in dit gebied. Na een uitgebreide rondleiding is het tijd voor het echte werk, wijn proeven. De Torrentes druif, is dé druif van dit gebied. De eerste slok is alsof er een beetje bloemen parfum overheen is gesprenkeld. Dan, een frisse droge witte wijn. Daarnaast proefde we nog een rode Cabernet en een Malbec rosé, onze favoriet. Gezien we daarna nog naar een proeverij gingen lieten wij een beetje in onze glazen staan. Maar daar wisten andere bezoekers wel raad mee. We draaiden ons nog niet om of de glazen waren leeg.
Op de fiets, onderweg naar de volgende bodega stoppen we bij een vrouwtje die pannenkoeken op straat staat te bakken. Alleen deze zijn wat harder, meer als een cracker. Bij de volgende bodega ontdek ik een Grapenpot. En dat aan de andere kant van de wereld! Na de fietsen te hebben ingeleverd gaan we lopend verder. Ik voel de alcohol al lichtelijk in mijn benen. Onderweg naar het hostel lopen honden stukken met ons mee. Alsof ze dan even bij ons horen. Na een tijdje gaan ze weer hun eigen weg en wij de onze.
Na dit wijnvertier worden we uitgenodigd voor een echte Argentijnse bbq bij het hostel. Rinath, een oud studiegenoot is er ook bij. Via internet kwam ik erachter dat ze in de buurt was, wat is de wereld dan weer klein. Tijdens het eten van de heerlijke steaks halen we oude herinneringen op van onze studietijd en maken nieuwe hier op deze plek.
We zitten nu zelfs onder de druiven, volle takken hangen boven ons hoofd.
Voor de bbq hadden we wat drank ingeslagen. Gewone bierflesjes kennen ze hier niet, nee hier haal je literflessen. Voor een paar euro. Het statiegeld krijg je op een handgeschreven briefje mee. Dit mag je dan de volgende dag weer inleveren met de lege flessen om zo je statiegeld te ontvangen. We twijfelen eerst of we het wel goed hebben begrepen. Vinden het maar een rare gang van zaken. Maar het is hier heel normaal.
Na een avondje stappen wacht ons de volgende dag een tour door de bergen.
Prachtige landschappen, bergen zoals in Australië, en als hoogtepunt twee jongens die muziek maken in de berg. Tangomuziek, wat je raakt diep in je hart. De mooiste locatie voor deze muziek, hier tussen de bergwanden. Iedereen is het er stil van, luisterend en geniet.
Dit zijn dan echt van die kadotjes die je krijgt onderweg. Later horen we dat ze elke dag hier komen spelen omdat het hoogseizoen is. Geen toeval dus. Maar het maakt niet uit, de muziek is er niet minder om.
Dan is het wachten op de bus die ons verder brengt naar Salta. Vanwege de siësta eerder die middag konden we geen kaartje meer bemachtigen. Het wordt nog spannend of we dus wel mee mogen. Maar welke buschauffeur laat nu twee jonge meiden aan de weg staan? Deze gelukkig niet.
Laat komen we aan in Salta. Ik heb er een beetje spijt van dat we niet nog een nacht in Cafayate zijn gebleven. Het is weer even teveel van het goede. Na twee dagen volle rust kan ik er weer tegen aan om het laatste stuk te reizen samen met mijn vriendin Marloes. Maar eerst nog een avond genieten van empanades en volksmuziek in La casona del Molino. Een soort 'geheime' locatie waar je moet zijn geweest in Salta. Verborgen op de rand van de stad maar elke taxichauffeur weet het wel te vinden. Met een glas wijn in de hand genietend van de muziek die vol passie wordt gespeeld.
Jonge Argentijnen die na middernacht nog eens hier hun avondmaaltijd nemen. Wij maken het niet te laat want we moeten weer vroeg op voor de tour naar de zoutvlaktes.
Eén van de leukste dorpen van het noorden. Verstopt tussen de bergen. Folklore muziek met de bijbehorende dans, armen in de lucht. Overal bodega's waar je heerlijke wijnen mag proeven. Prachtige bergen en tangomuziek in een grot.
En dan blijkt de wereld ook weer klein als we een oud studiegenoot tegenkomen.
Dit plaatsje ademt gewoon wijn uit. Een paar bezoeken aan bodega's, wijnhuizen, mag dan ook niet ontbreken. We beginnen bij Etchart, een van de grotere wijnmakers in dit gebied. Na een uitgebreide rondleiding is het tijd voor het echte werk, wijn proeven. De Torrentes druif, is dé druif van dit gebied. De eerste slok is alsof er een beetje bloemen parfum overheen is gesprenkeld. Dan, een frisse droge witte wijn. Daarnaast proefde we nog een rode Cabernet en een Malbec rosé, onze favoriet. Gezien we daarna nog naar een proeverij gingen lieten wij een beetje in onze glazen staan. Maar daar wisten andere bezoekers wel raad mee. We draaiden ons nog niet om of de glazen waren leeg.
Op de fiets, onderweg naar de volgende bodega stoppen we bij een vrouwtje die pannenkoeken op straat staat te bakken. Alleen deze zijn wat harder, meer als een cracker. Bij de volgende bodega ontdek ik een Grapenpot. En dat aan de andere kant van de wereld! Na de fietsen te hebben ingeleverd gaan we lopend verder. Ik voel de alcohol al lichtelijk in mijn benen. Onderweg naar het hostel lopen honden stukken met ons mee. Alsof ze dan even bij ons horen. Na een tijdje gaan ze weer hun eigen weg en wij de onze.
Na dit wijnvertier worden we uitgenodigd voor een echte Argentijnse bbq bij het hostel. Rinath, een oud studiegenoot is er ook bij. Via internet kwam ik erachter dat ze in de buurt was, wat is de wereld dan weer klein. Tijdens het eten van de heerlijke steaks halen we oude herinneringen op van onze studietijd en maken nieuwe hier op deze plek.
We zitten nu zelfs onder de druiven, volle takken hangen boven ons hoofd.
Voor de bbq hadden we wat drank ingeslagen. Gewone bierflesjes kennen ze hier niet, nee hier haal je literflessen. Voor een paar euro. Het statiegeld krijg je op een handgeschreven briefje mee. Dit mag je dan de volgende dag weer inleveren met de lege flessen om zo je statiegeld te ontvangen. We twijfelen eerst of we het wel goed hebben begrepen. Vinden het maar een rare gang van zaken. Maar het is hier heel normaal.
Na een avondje stappen wacht ons de volgende dag een tour door de bergen.
Prachtige landschappen, bergen zoals in Australië, en als hoogtepunt twee jongens die muziek maken in de berg. Tangomuziek, wat je raakt diep in je hart. De mooiste locatie voor deze muziek, hier tussen de bergwanden. Iedereen is het er stil van, luisterend en geniet.
Dit zijn dan echt van die kadotjes die je krijgt onderweg. Later horen we dat ze elke dag hier komen spelen omdat het hoogseizoen is. Geen toeval dus. Maar het maakt niet uit, de muziek is er niet minder om.
Dan is het wachten op de bus die ons verder brengt naar Salta. Vanwege de siësta eerder die middag konden we geen kaartje meer bemachtigen. Het wordt nog spannend of we dus wel mee mogen. Maar welke buschauffeur laat nu twee jonge meiden aan de weg staan? Deze gelukkig niet.
Laat komen we aan in Salta. Ik heb er een beetje spijt van dat we niet nog een nacht in Cafayate zijn gebleven. Het is weer even teveel van het goede. Na twee dagen volle rust kan ik er weer tegen aan om het laatste stuk te reizen samen met mijn vriendin Marloes. Maar eerst nog een avond genieten van empanades en volksmuziek in La casona del Molino. Een soort 'geheime' locatie waar je moet zijn geweest in Salta. Verborgen op de rand van de stad maar elke taxichauffeur weet het wel te vinden. Met een glas wijn in de hand genietend van de muziek die vol passie wordt gespeeld.
Jonge Argentijnen die na middernacht nog eens hier hun avondmaaltijd nemen. Wij maken het niet te laat want we moeten weer vroeg op voor de tour naar de zoutvlaktes.
-
04 Februari 2012 - 23:47
HarryMeijer Blaricum:
Bij ons is het al heel laat, 0:44 uur en dan een story lezen uit een warm land met droge witte wijn! Hier vriest het en niet zo'n beetje. Zelfs op Terschelling -11, in Lelystad -22.9. Vannacht? Nog kouder. De Elfstedentocht staat voor de deur. Blijf nog maar lekker weg.
Groeten vanuit Blaricum. Ik ga naar bed. -
09 Februari 2012 - 19:36
Ietje:
wauw!te gek,je zit in argentinië!heb je al mooie paarden gezien?groetjes ! -
09 Februari 2012 - 21:23
Armijn:
Leuk weer!! -
10 Februari 2012 - 20:29
Marloes 2:
Liefje, wat een mooie tijd hebben we gehad. Prachtig geschreven wederom, ik beleef het zomaar weer... Tot snel xx -
10 Februari 2012 - 22:08
Harry Jasper:
Weer schitterend verwoord alle ervarigen en laat ik nog een leuk flesje Torrontes hebben staan .Marloes blijf lekker genieten,ik kijk uit naar het volgende verslag. Harry
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
