van Broome naar Darwin
Door: marloes
Blijf op de hoogte en volg marloes
13 Juni 2010 | Australië, Broome
Back on the road, op naar Darwin! Deze route is een echte must do, op yorintravel.nl kan je Floortje ook deze route zien doen om je een beetje een idee te geven. Onze eerste stop was voor het plaatsje Derby. Het kamperen bevalt weer goed, vrijheid, blijheid.
Daarna doorgereden naar het plaatsje Fitzroy Crossing waar we stiekem hebben gedoucht bij een tankstation. Er stond een groot bord voor dat je vier dollar moest betalen maar dat hadden we zogenaamd even niet gezien. Maar moet toch zeggen dat je dan toch niet echt lekker doucht nadat je binnen bent gesniekt met een petje op en gevoel alsof je de boel gaat beroven..
Naar een paar km reden we het Geiki George Park binnen waar we een wandeling hebben gemaakt en je uiteindelijk uitkomt bij een rivier. De omgeving is echt prachtig.
We proberen elke dag wel voor donker ergens ons kamp op te slaan zodat we meestal rond vier uur ( borreltijd) aan een drankje zitten te genieten van het uitzicht en de zonsondergang. Deze avond stond er hutspot op het menu en als toetje sterren kijken, liggend op het dak van de auto. De milkyway is echt adembenemend.
Onderweg veranderd de natuur steeds, veel termietheuvels, boab bomen ( deze komen alleen voor in Australie en Afrika) maar ook hoge bergen en uren niemandsland. Tijdens het rijden passeer je regelmatig borden die aangeven wat 2 m hoog is. Dit omdat tijdens het regenseizoen er zoveel water valt dat het ook echt tot die 2 m komt en wat het nu de omgeving zo groen maakt.
Ken je de film Wolfe Creek ( horrorfilm waar backpackers worden afgeslacht)?
Vlak bij Wolfe Creek is een krater welke de een na grootste is in de wereld. Zo'n 200.000 jaar geleden is hier een meteroiet ingeslagen en dat is toch wel een bijzonder gegeven dat iets vanuit de ruimte zo'n inslag maakt.
Helaas was het nog wel een uitdaging om er te komen.. Onze reisbijbel (en nee dat is niet de lonely planet) gaf aan dat de weg ook wel geschikt was voor 2-w drive maar dat bleek toch niet helemaal te kloppen. Uren gereden over een hobbelweg, geen asfalt maar steentjes en heel veel rood zand.. Op een gegeven moment zagen we echt niet meer zitten maar ja of we nou voor of achter uit gingen van het gehobbel kwamen we voorlopig niet af. Tijdens de rit passeerde we nog wat wilde paardjes waar ik natuurlijk mijn horsewhisper in mij moest uitproberen, met resultaat. Het werd al donker en we waren nog niet bij de kampeerplek dus toch maar ergens langs de weg staan. Nu was het echt in de middle of nowhere en waren we echt op elkaar aangewezen. Omdat we onderweg al wat vage figuren waren tegen gekomen hadden we er niet echt een lekker gevoel bij. Toch maar met een mes onder ons kussen geslapen voor onze gemoedstoestand.
Na een onrustige en koude nacht weer vroeg op om de laatste etappe af te leggen naar de krater. De foto in een brochure beloofde toch wat meer dan we zagen helaas en dan moesten we ook nog weer dat hele stuk terug rijden. Om je een indicatie te geven, over de terugweg (120 km) hebben we 3 uur gedaan.Ik ben blij om te zeggen; We survived Wolfe Creek.
De volgende stop was Halls Creek waar we gekampeerd hebben bij een meertje en een grote schoonmaak hebben gehouden want werkelijk alles zat onder het rode stof. Hier hebben ze ook hun eigen Chinese muur wat dan weer een bezienswaardigheid is.
Wyndham was het volgende dorpje waar je een mooi uitzicht heb vanaf een berg, ongelooflijk dat mensen zich hier dan vestigen want zo ver het oog reikte, alleen maar bergen en natuur. Hier staat ook de grootste Boab tree welke zo'n 2000 jaar oud is. Vlakbij ligt Grotto Creek, een meer waar we de nacht hebben doorgebracht. Met een natuurlijke trap van stenen daal je de berg af en kom je bij een meertje uit wat omringd wordt door bergwanden.Een frisse duik kon niet uitblijven, erg idyllisch.
De dagen erna veel gereden en we hadden toch wat verwachtingen geschetst van bepaalde bezienswaardigheden die helaas niet werden gehaald. Een daarvan was het Kakadu national park waar je voor entree al 25 dollar moest neerleggen en waar de helft van de wegen afgesloten was. Een paar andere backpackers gaven ons de tip dat je onderweg niet wordt gecontroleerd en dat een kaartje kopen weg gegooid geld was.Rijden dus. Maar ook al viel het park tegen, we genieten vollop en hebben het goed.
Nu aangekomen in Darwin waar we straks weer onze weg volgen richting Alice Springs.
Bedankt voor het lezen en laat wat achter!
Daarna doorgereden naar het plaatsje Fitzroy Crossing waar we stiekem hebben gedoucht bij een tankstation. Er stond een groot bord voor dat je vier dollar moest betalen maar dat hadden we zogenaamd even niet gezien. Maar moet toch zeggen dat je dan toch niet echt lekker doucht nadat je binnen bent gesniekt met een petje op en gevoel alsof je de boel gaat beroven..
Naar een paar km reden we het Geiki George Park binnen waar we een wandeling hebben gemaakt en je uiteindelijk uitkomt bij een rivier. De omgeving is echt prachtig.
We proberen elke dag wel voor donker ergens ons kamp op te slaan zodat we meestal rond vier uur ( borreltijd) aan een drankje zitten te genieten van het uitzicht en de zonsondergang. Deze avond stond er hutspot op het menu en als toetje sterren kijken, liggend op het dak van de auto. De milkyway is echt adembenemend.
Onderweg veranderd de natuur steeds, veel termietheuvels, boab bomen ( deze komen alleen voor in Australie en Afrika) maar ook hoge bergen en uren niemandsland. Tijdens het rijden passeer je regelmatig borden die aangeven wat 2 m hoog is. Dit omdat tijdens het regenseizoen er zoveel water valt dat het ook echt tot die 2 m komt en wat het nu de omgeving zo groen maakt.
Ken je de film Wolfe Creek ( horrorfilm waar backpackers worden afgeslacht)?
Vlak bij Wolfe Creek is een krater welke de een na grootste is in de wereld. Zo'n 200.000 jaar geleden is hier een meteroiet ingeslagen en dat is toch wel een bijzonder gegeven dat iets vanuit de ruimte zo'n inslag maakt.
Helaas was het nog wel een uitdaging om er te komen.. Onze reisbijbel (en nee dat is niet de lonely planet) gaf aan dat de weg ook wel geschikt was voor 2-w drive maar dat bleek toch niet helemaal te kloppen. Uren gereden over een hobbelweg, geen asfalt maar steentjes en heel veel rood zand.. Op een gegeven moment zagen we echt niet meer zitten maar ja of we nou voor of achter uit gingen van het gehobbel kwamen we voorlopig niet af. Tijdens de rit passeerde we nog wat wilde paardjes waar ik natuurlijk mijn horsewhisper in mij moest uitproberen, met resultaat. Het werd al donker en we waren nog niet bij de kampeerplek dus toch maar ergens langs de weg staan. Nu was het echt in de middle of nowhere en waren we echt op elkaar aangewezen. Omdat we onderweg al wat vage figuren waren tegen gekomen hadden we er niet echt een lekker gevoel bij. Toch maar met een mes onder ons kussen geslapen voor onze gemoedstoestand.
Na een onrustige en koude nacht weer vroeg op om de laatste etappe af te leggen naar de krater. De foto in een brochure beloofde toch wat meer dan we zagen helaas en dan moesten we ook nog weer dat hele stuk terug rijden. Om je een indicatie te geven, over de terugweg (120 km) hebben we 3 uur gedaan.Ik ben blij om te zeggen; We survived Wolfe Creek.
De volgende stop was Halls Creek waar we gekampeerd hebben bij een meertje en een grote schoonmaak hebben gehouden want werkelijk alles zat onder het rode stof. Hier hebben ze ook hun eigen Chinese muur wat dan weer een bezienswaardigheid is.
Wyndham was het volgende dorpje waar je een mooi uitzicht heb vanaf een berg, ongelooflijk dat mensen zich hier dan vestigen want zo ver het oog reikte, alleen maar bergen en natuur. Hier staat ook de grootste Boab tree welke zo'n 2000 jaar oud is. Vlakbij ligt Grotto Creek, een meer waar we de nacht hebben doorgebracht. Met een natuurlijke trap van stenen daal je de berg af en kom je bij een meertje uit wat omringd wordt door bergwanden.Een frisse duik kon niet uitblijven, erg idyllisch.
De dagen erna veel gereden en we hadden toch wat verwachtingen geschetst van bepaalde bezienswaardigheden die helaas niet werden gehaald. Een daarvan was het Kakadu national park waar je voor entree al 25 dollar moest neerleggen en waar de helft van de wegen afgesloten was. Een paar andere backpackers gaven ons de tip dat je onderweg niet wordt gecontroleerd en dat een kaartje kopen weg gegooid geld was.Rijden dus. Maar ook al viel het park tegen, we genieten vollop en hebben het goed.
Nu aangekomen in Darwin waar we straks weer onze weg volgen richting Alice Springs.
Bedankt voor het lezen en laat wat achter!
-
13 Juni 2010 - 07:50
Rutger:
Hoi Marloes,
Weer leuk geschreven.
Goede reis en take care mate .
Kus pap. -
13 Juni 2010 - 08:43
Petra Van Keulen:
Wauw Marloes,
geweldig om zo het avontuur tegemoet te gaan. Leuk om je reisverhalen te lezen. Zo genieten we ook een beetje met je mee! Hier op Terschelling is het nu een invasie met Oerol mensen, echt heel druk dus, maar ook wel gezellig.
Groetjes Petra. -
15 Juni 2010 - 10:20
Pap:
Hai Marloes,
Luka Bloom heeft speciaal voor jou ,Sunny sailor boy gezongen , in de Grapen, she will feel our love at this moment there Down under.
Kus -
17 Juni 2010 - 14:49
Harry Meijer:
Ha Marloes.
Soms best heel erg spannend.
H -
24 Juni 2010 - 19:49
Marijke Jansen:
He lieve Marloes
Wat leuk om weer je verslagen te lezen en op de plaatjes te zien dat het erg goed met je,jullie, gaat.Hebben vorige week een geweldige avond met Luca Bloom in de grapen gehad. Draai elke dag de c.d.Je oma heeft er ook van genoten.
Liefs Marijke -
24 Juni 2010 - 19:49
Marijke Jansen:
He lieve Marloes
Wat leuk om weer je verslagen te lezen en op de plaatjes te zien dat het erg goed met je,jullie, gaat.Hebben vorige week een geweldige avond met Luca Bloom in de grapen gehad. Draai elke dag de c.d.Je oma heeft er ook van genoten.
Liefs Marijke -
24 Juni 2010 - 20:57
Beer:
Hee lieverd!
Haha stiekem mis je de Hollandse pot wel he :p Groot gelijk dat je daar gewoon aan de hutspot zit!
Gelukkig ken ik die horrorfilm niet en ik ben blij dat jullie er geen deel twee van hebben gemaakt! Wel spannend om dan ook nog ergens langs de weg te moeten overnachten, dat waren zeker weinig uurtjes slaap?
Ben benieuwd naar de volgende aflevering!
Dikke kus
PS: Niet meer zomaar ergens stiekem gaan douchen he ;) -
26 Juni 2010 - 08:12
Jan En Nel Jorritsma:
Hallo Marloes,
Wij genieten van je reis-
verslag. Jij beleeft veel
Wij kunnen er alleen maar
van dromen.
groeten van Jan en Nel
Dokkum.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
