Strand, chakra's, shakes en full moon
Door: marloes
Blijf op de hoogte en volg marloes
25 Augustus 2010 | Thailand, Bangkok
'A good traveller has no fixed plans and is not intent on arriving'( Lao Tzu)
Dat is het leuke van reizen zonder te plannen, je weet nooit waar je je de volgende dag bevind en je laat je gewoon simpelweg verrassen. Ik denk altijd, dans der dans der reizen.
Na de jungle van Borneo vond ik het wel weer even tijd voor zee en strand ( je bent een eilandkind of niet) en de Perhentians in Maleisië staan hier goed om bekend.
Vanuit Kuala Lumpur met het vliegtuig naar Khota Bharu wat in het noorden van Maleisië ligt, dicht tegen de grens van Thailand. Hier is de islamitische invloed goed te merken en helemaal omdat het Ramadan is. Als je in goede gezondheid bent is het gebruikelijk om o.a. tijdens deze maand te vasten, alleen eten na zonsondergang en voor zonsopgang. Ik vind het altijd heerlijk om markten te bezoeken, dan krijg je een goed beeld van de bevolking en hun eetcultuur. Het was bijzonder om op een avondmarkt te zijn waar men allemaal al klaar zat met een bordje eten voor hun neus te wachten op het eindgebed waarna men dan mag beginnen te eten.
In het hostel waar ik verblijf verhuren ze fietsen, dan komt mijn Hollandse achtergrond toch wel boven drijven, heerlijk om weer even op een fiets te zitten en te genieten van wat je ziet.
De volgende dag pak ik de boot naar de Perhentians, de grimas is niet van mijn gezicht af te slaan zodra we de haven uitvaren en de boot op en neer deinst op de golven. Ik geniet met volle teugen, de zon brandend op mijn gezicht, omringd door de zee.
Met de voetjes in het zand en een sangria in mijn hand, uitkijkend op de azuurblauwe zee en met slierten nat haar langs je gezicht van het snorkelen.
De eilanden hier staan bekend om het prachtige duiken, iets wat ik graag onder de knie wil krijgen maar helaas het blijkt toch (nog) niet mijn ding. Desondanks zie je met snorkelen ook de prachtigste vissen, haaien en reuzenschildpadden.
Door het lot of toeval bevind ik me een paar dagen later in Thailand. Om de trein te nemen moeten we te voet de grens over. Het voelt gek om zo een grens over te gaan met onze backpack, alsof we een stel immigranten zijn. De treinen hier zijn even een tikkeltje anders. Oude wagons waar de stoelen worden omgedraaid op de eindbestemming zodat je met je gezicht de goede kant op zit, een stoel die je lekker naar achter kan doen en niet onbelangrijk spotgoedkoop. Zo reizen wij bijna 12 uur met de trein, het Thaise landschap voorbijgaand met hier een daar Boeddhabeelden en tempels voor 6 euro.
De laatste uren vallen zwaar, ik weet niet meer hoe ik moet zitten of liggen en bedenk me dat je voor zo'n reistijd een veel grotere afstand kan afleggen met ander vervoer zoals een vliegtuig. Maar desondanks geniet ik ook en als het donker wordt en ik naar de sterren kijk bedenk ik me, ik ben weer in Thailand!
Na een kort nachtje in Surat Thani word ik samen met nog wat andere reizigers van auto naar auto en van bus naar bus gedirigeerd alvorens we aankomen in de haven waar de boot mij zal droppen op Koh Phangan. Ik heb voor dit eiland gekozen omdat ik op een resort stuitte die wat afgelegener van de massa ligt en waar veel aandacht wordt besteedt aan je welbevinden zowel van buiten als van binnen. Een kleine vakantie in mijn reis voordat ik naar huis ga, net waar ik even behoefte aan heb. Het bevindt zich aan een kleine baai met daarachter de jungle en er is voor ieder wat wils om te doen ( of niet te doen). Het detoxen, oftewel vasten en klysma's laat ik aan me voorbij gaan, zonde van al dat goede eten wat je hier kan krijgen. Na maanden bijna niks doen qua fysieke beweging is er wel weer even werk aan de winkel. Mijn spieren worden goed wakker geschud door Thai boxing les, yoga, massages en baantjes zwemmen in zee. Ook mijn geestelijke kant wordt niet overgeslagen en zo heb ik al een paar bijzondere meditatielessen gehad. Dit alles werpt zijn vruchten af, mijn gesteldheid is weer vol energie en rust in mijn hoofd. In het resort serveren ze alleen vegetarisch eten en hoewel ik van een lekker stukje vlees hou mis ik het helemaal niet. Als klap op de vuurpijl was de openluchtfilm op het strand over de voedselindustrie. Wanneer je je volgende keer in een videotheek bevind neem dan de film Food Inc. eens mee, wellicht maakt deze film je wat bewuster voordat je je winkelwagentje vult in de supermarkt. Koh Phangan is beroemd en berucht om de full moon party en nu ik er toch ben..
Ik verbaas me over het drugsbeleid hier, hoewel de politie steeds strenger wordt in controles en het hier hartstikke illegaal is, vermoed ik dat het hier nog bijna makkelijker te krijgen is dan in ons liberale Nederland. Je kan het gewoon aan de bar bestellen naast je biertje. Nog een paar dagen heerlijk vertoeven hier en dan volg ik mijn weg richting Bangkok waar ik het vliegtuig pak en 7 september aankom op Schiphol. Aan alle goede dingen komt een eind maar aan een eind komt ook weer een nieuw begin.
Tot de volgende keer!
Dat is het leuke van reizen zonder te plannen, je weet nooit waar je je de volgende dag bevind en je laat je gewoon simpelweg verrassen. Ik denk altijd, dans der dans der reizen.
Na de jungle van Borneo vond ik het wel weer even tijd voor zee en strand ( je bent een eilandkind of niet) en de Perhentians in Maleisië staan hier goed om bekend.
Vanuit Kuala Lumpur met het vliegtuig naar Khota Bharu wat in het noorden van Maleisië ligt, dicht tegen de grens van Thailand. Hier is de islamitische invloed goed te merken en helemaal omdat het Ramadan is. Als je in goede gezondheid bent is het gebruikelijk om o.a. tijdens deze maand te vasten, alleen eten na zonsondergang en voor zonsopgang. Ik vind het altijd heerlijk om markten te bezoeken, dan krijg je een goed beeld van de bevolking en hun eetcultuur. Het was bijzonder om op een avondmarkt te zijn waar men allemaal al klaar zat met een bordje eten voor hun neus te wachten op het eindgebed waarna men dan mag beginnen te eten.
In het hostel waar ik verblijf verhuren ze fietsen, dan komt mijn Hollandse achtergrond toch wel boven drijven, heerlijk om weer even op een fiets te zitten en te genieten van wat je ziet.
De volgende dag pak ik de boot naar de Perhentians, de grimas is niet van mijn gezicht af te slaan zodra we de haven uitvaren en de boot op en neer deinst op de golven. Ik geniet met volle teugen, de zon brandend op mijn gezicht, omringd door de zee.
Met de voetjes in het zand en een sangria in mijn hand, uitkijkend op de azuurblauwe zee en met slierten nat haar langs je gezicht van het snorkelen.
De eilanden hier staan bekend om het prachtige duiken, iets wat ik graag onder de knie wil krijgen maar helaas het blijkt toch (nog) niet mijn ding. Desondanks zie je met snorkelen ook de prachtigste vissen, haaien en reuzenschildpadden.
Door het lot of toeval bevind ik me een paar dagen later in Thailand. Om de trein te nemen moeten we te voet de grens over. Het voelt gek om zo een grens over te gaan met onze backpack, alsof we een stel immigranten zijn. De treinen hier zijn even een tikkeltje anders. Oude wagons waar de stoelen worden omgedraaid op de eindbestemming zodat je met je gezicht de goede kant op zit, een stoel die je lekker naar achter kan doen en niet onbelangrijk spotgoedkoop. Zo reizen wij bijna 12 uur met de trein, het Thaise landschap voorbijgaand met hier een daar Boeddhabeelden en tempels voor 6 euro.
De laatste uren vallen zwaar, ik weet niet meer hoe ik moet zitten of liggen en bedenk me dat je voor zo'n reistijd een veel grotere afstand kan afleggen met ander vervoer zoals een vliegtuig. Maar desondanks geniet ik ook en als het donker wordt en ik naar de sterren kijk bedenk ik me, ik ben weer in Thailand!
Na een kort nachtje in Surat Thani word ik samen met nog wat andere reizigers van auto naar auto en van bus naar bus gedirigeerd alvorens we aankomen in de haven waar de boot mij zal droppen op Koh Phangan. Ik heb voor dit eiland gekozen omdat ik op een resort stuitte die wat afgelegener van de massa ligt en waar veel aandacht wordt besteedt aan je welbevinden zowel van buiten als van binnen. Een kleine vakantie in mijn reis voordat ik naar huis ga, net waar ik even behoefte aan heb. Het bevindt zich aan een kleine baai met daarachter de jungle en er is voor ieder wat wils om te doen ( of niet te doen). Het detoxen, oftewel vasten en klysma's laat ik aan me voorbij gaan, zonde van al dat goede eten wat je hier kan krijgen. Na maanden bijna niks doen qua fysieke beweging is er wel weer even werk aan de winkel. Mijn spieren worden goed wakker geschud door Thai boxing les, yoga, massages en baantjes zwemmen in zee. Ook mijn geestelijke kant wordt niet overgeslagen en zo heb ik al een paar bijzondere meditatielessen gehad. Dit alles werpt zijn vruchten af, mijn gesteldheid is weer vol energie en rust in mijn hoofd. In het resort serveren ze alleen vegetarisch eten en hoewel ik van een lekker stukje vlees hou mis ik het helemaal niet. Als klap op de vuurpijl was de openluchtfilm op het strand over de voedselindustrie. Wanneer je je volgende keer in een videotheek bevind neem dan de film Food Inc. eens mee, wellicht maakt deze film je wat bewuster voordat je je winkelwagentje vult in de supermarkt. Koh Phangan is beroemd en berucht om de full moon party en nu ik er toch ben..
Ik verbaas me over het drugsbeleid hier, hoewel de politie steeds strenger wordt in controles en het hier hartstikke illegaal is, vermoed ik dat het hier nog bijna makkelijker te krijgen is dan in ons liberale Nederland. Je kan het gewoon aan de bar bestellen naast je biertje. Nog een paar dagen heerlijk vertoeven hier en dan volg ik mijn weg richting Bangkok waar ik het vliegtuig pak en 7 september aankom op Schiphol. Aan alle goede dingen komt een eind maar aan een eind komt ook weer een nieuw begin.
Tot de volgende keer!
-
25 Augustus 2010 - 10:12
Marlien:
there you are: Thailand! geniet geniet geniet! (oja en vergeet niet te shoppen in bangkok!) -
25 Augustus 2010 - 13:55
Karin:
dag lief,ik tel de dagen nu af, wat een mooi reis-verslag ,zullen we gaan missen.Maar dat je zo)n prachtige reis zou gaan maken hadden wji ook niet gedacht toen wij op 6 nov naar schiphol brachten liefs mam -
25 Augustus 2010 - 18:11
Ilse:
Ongelooflijk wat je ondertussen allemaal wel niet gezien en gedaan hebt! Geweldig, geniet nog even! -
26 Augustus 2010 - 08:27
Mimi:
Wat een sereen verslag! Heel interessant. Ik wens je een optimaal besluit toe van je prachtige reis en een behouden terugkeer naar deze zandkluit. Het regent al de hele ochtend, de cv staat aan en vriendelijke Thais kom je ook om Oost niet tegen! Geniet van die heerlijke tropische contreien zolang het nog kan. Veel liefs van Mimi en de groeten van Huib -
26 Augustus 2010 - 12:02
Petra:
Hoi Marloes,
ik heb weer genoten van je reisverslag. Ook bewonder ik de manier waarop je deze reis maakt, je hebt echt genoten en veel gezien en nu ga je ook weer verder en hebt een prachtige herinnering voor de rest van je leven. Bedankt voor de mooie verslagen en nu weer veilig naar huis.(voor de eilanders wel thuis...)
Lieve groetjes Petra. -
26 Augustus 2010 - 17:40
Denise:
Ik ben trots op je meis!! -
28 Augustus 2010 - 17:23
Harry Meijer:
Geweldig genoten van de reisverslagen.
Natuurlijk verheug jij je op het thuis komen. Wij zijn er op dit moment, maar het is wel nat en soms al erg fris, echt Hollands!
Wanneer jij hier bent zijn wij ook weer thuis.(Blaricum) We verheugen ons er op je weer te zien. Dat zal wat ons betreft niet eerder zijn dan februari 2011. Heb een goede reis, en, Nederland, Terscheling is ook heerlijk.
Groeten van Harry en Brigitte.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
