Daar gaat ze weer!
Door: marloes
Blijf op de hoogte en volg marloes
11 Januari 2012 | Argentinië, Buenos Aires
'reizen is je (ei)land verlaten om er opnieuw naar te verlangen'. (Bart Mesotten)
Land van Maxima, de tango, steaks,polo en maté. Buenos Aires,het Parijs van het zuidelijk halfrond. Waar cosmetische ingrepen net zo gewoon zijn als een broodje halen bij de bakker.
Gesleutel aan mijn lijf laat ik maar even voor wat het is maar voor de rest ga ik het allemaal meemaken.
De trouwe backpack is gepakt, mijn geliefde Terschelling reist mee in mijn hart.
Zo sta ik 1,5 jaar, na mijn laatste reis wéér op Schiphol.
Het avontuur tegemoet, het laatste deel van mijn ontdekkingsreis, Argentinië!
Je reis begint pas echt als je thuiskomt wordt wel gezegd. Ik kan het alleen maar beamen. Ben ik de vorige keer per ongeluk tien maanden van huis weg gebleven, het heeft me bijna net zoveel tijd gekost om weer echt te 'aarden'.
Alsof er iets geopend was waardoor ik nog intenser ging leven en zo kon het zijn dan ik genietend van een prachtige zonsondergang al tranen in mijn ogen kreeg. Of me zo intens gelukkig voelde als ik met mijn paardje Fernando langs de vloedlijn galoppeerde, het water tegen ons opspattend. Dankbaar om op dit prachtige eiland te wonen.
Genietend omdat het geluk in kleine dingen zit.
'Geluk is wat je denkt, wat je zegt en wat je doet in harmonie zijn. (Ghandi)
En ik denk ook; wat je voelt, diep in je hart, je intuïtie.
Dat is iets wat ik tijdens mijn reis frequent heb gedaan, mijn intuïtie volgen. Niet alleen in situaties waarin je nog net niet in een gevaarlijke situatie terecht komt maar meer in wat je wil, welke mensen er op je pad komen en dan je innerlijke stem volgen.
Dan kom je in een 'flow', loopt alles lekker en voel je je nog gelukkiger. Op reis had ik natuurlijk intense vrijheid waarin ik veel kon doen wat ik wilde maar ook echt mijn eigen keuzes kon maken , waardoor ik ook innerlijk groeide. En dan kom je weer thuis...
Mag je weer dingen doen die anders wel even konden wachten zoals administratieve rompslomp. Het woord moeten gebruik ik liever niet zoals je in de vorige zin kon lezen. Dat geeft ook een vorm van die vrijheid.
En dan volgt vanzelf de proeve van bekwaamheid;volg je nog steeds je gevoel als je weer thuis bent? Ook als je omgeving niet mee gaat in dat gevoel of dat überhaupt niet begrijpt en meer vanuit het denkwezen redeneert? Sta dan nog maar eens stevig in je schoenen.
Schiet dan ook nog maar niet eens in onzekerheid. Doe ik het wel goed? Ego of gevoel, wie spreekt er?Dat zijn wel punten die mijn afgelopen maanden bezig hebben gehouden.
Dan begint je echte reis, innerlijk welteverstaan. Die leg je alleen af maar gelukkig zijn er altijd mensen die je helpen, je inzichten geven,luisteren of juist stil zijn.
Volg je niet je gevoel dan wordt het op den duur wel afgestraft, door ziek of ongelukkig te worden.
Ik kreeg last van mijn polsen..
Hoe leuk ik mijn werk ook vind,ik doe het elke dag met veel plezier en in een fijne omgeving. Maar ik voelde dat ik even mijn eigen koers weer moest varen, even tijdelijk weg. Om mijn reis af te maken en om daarna eens even iets helemaal anders te gaan doen. Ik moet mijn eigen pad volgen. Om nog meer dromen van mij waar te maken, hét pad ernaar toe wat het interessant maakt. Eenmaal die keuze gemaakt voelde ik, ik ben weer terug bij mijn gevoel. Maar ook eng, wat nu? Ik kan toch moeilijk van de lucht leven.
Maar gelukkig heb ik twee handen die kunnen werken en een hoofd wat kan nadenken. Dus daar zit ik niet zo over in.
Argentinië wordt de bestemming. Waarom? Heel eerlijk, geen flauw idee, ik volg alleen maar mijn gevoel. Vorige keer na mijn reis dat ik terug kwam zei ik dezelfde dag nog; 'mijn reis is nog niet af, ik wil nog naar Argentinië'. En zo geschied.
Het had ook best een paar maanden op een ander eiland kunnen zijn, Vlieland was dichter bij huis geweest. Je pakt de boot en je bent er, kan het niet een reis noemen. Maar is de reis ernaar toe ook niet de essentie? Net als het leven.
Er zijn slechtere plekken om heen te gaan dan naar Buenos Aires dacht ik zo. Als ik straks aankom is het er minstens 30 graden. Mijn gevoel is me goed gezind.
In alle vroegte van de dag word ik op Schiphol afgezet. Nu niet de Brandaris wakend maar de verkeerstoren. Toch ook een vertrouwd gezicht en een grote glimlach maakt van mij meester als ik met mijn backpack de vertrekhal binnen loop.
Het voelt goed! Het avontuur lonkt, de reisflow is begonnen.
Na een paar dagen Buenos Aires zal mijn goede vriendin, ook Marloes, zich bij mij aansluiten voor een paar weken. Dan gaan de blonde Marloesjes Argentinië onveilig maken. Daarna ga ik alleen verder als het bevalt want dat vind ik ook heerlijk, op ontdekkingstocht met mezelf, in mezelf.
Wie weet blijft het niet alleen bij het land van de tango. Ga ik nog meer stempels sparen in mijn paspoort. Ik heb net een nieuwe dus er is nog genoeg ruimte.
En na reizen is er niets fijners dan weer thuis te komen. Ik hoop met veel mooie ervaringen en zonder littekens op mijn huid of ziel.
Je gaat het hier allemaal lezen, het laatste deel van 'mijn ontdekkingsreis'!
Land van Maxima, de tango, steaks,polo en maté. Buenos Aires,het Parijs van het zuidelijk halfrond. Waar cosmetische ingrepen net zo gewoon zijn als een broodje halen bij de bakker.
Gesleutel aan mijn lijf laat ik maar even voor wat het is maar voor de rest ga ik het allemaal meemaken.
De trouwe backpack is gepakt, mijn geliefde Terschelling reist mee in mijn hart.
Zo sta ik 1,5 jaar, na mijn laatste reis wéér op Schiphol.
Het avontuur tegemoet, het laatste deel van mijn ontdekkingsreis, Argentinië!
Je reis begint pas echt als je thuiskomt wordt wel gezegd. Ik kan het alleen maar beamen. Ben ik de vorige keer per ongeluk tien maanden van huis weg gebleven, het heeft me bijna net zoveel tijd gekost om weer echt te 'aarden'.
Alsof er iets geopend was waardoor ik nog intenser ging leven en zo kon het zijn dan ik genietend van een prachtige zonsondergang al tranen in mijn ogen kreeg. Of me zo intens gelukkig voelde als ik met mijn paardje Fernando langs de vloedlijn galoppeerde, het water tegen ons opspattend. Dankbaar om op dit prachtige eiland te wonen.
Genietend omdat het geluk in kleine dingen zit.
'Geluk is wat je denkt, wat je zegt en wat je doet in harmonie zijn. (Ghandi)
En ik denk ook; wat je voelt, diep in je hart, je intuïtie.
Dat is iets wat ik tijdens mijn reis frequent heb gedaan, mijn intuïtie volgen. Niet alleen in situaties waarin je nog net niet in een gevaarlijke situatie terecht komt maar meer in wat je wil, welke mensen er op je pad komen en dan je innerlijke stem volgen.
Dan kom je in een 'flow', loopt alles lekker en voel je je nog gelukkiger. Op reis had ik natuurlijk intense vrijheid waarin ik veel kon doen wat ik wilde maar ook echt mijn eigen keuzes kon maken , waardoor ik ook innerlijk groeide. En dan kom je weer thuis...
Mag je weer dingen doen die anders wel even konden wachten zoals administratieve rompslomp. Het woord moeten gebruik ik liever niet zoals je in de vorige zin kon lezen. Dat geeft ook een vorm van die vrijheid.
En dan volgt vanzelf de proeve van bekwaamheid;volg je nog steeds je gevoel als je weer thuis bent? Ook als je omgeving niet mee gaat in dat gevoel of dat überhaupt niet begrijpt en meer vanuit het denkwezen redeneert? Sta dan nog maar eens stevig in je schoenen.
Schiet dan ook nog maar niet eens in onzekerheid. Doe ik het wel goed? Ego of gevoel, wie spreekt er?Dat zijn wel punten die mijn afgelopen maanden bezig hebben gehouden.
Dan begint je echte reis, innerlijk welteverstaan. Die leg je alleen af maar gelukkig zijn er altijd mensen die je helpen, je inzichten geven,luisteren of juist stil zijn.
Volg je niet je gevoel dan wordt het op den duur wel afgestraft, door ziek of ongelukkig te worden.
Ik kreeg last van mijn polsen..
Hoe leuk ik mijn werk ook vind,ik doe het elke dag met veel plezier en in een fijne omgeving. Maar ik voelde dat ik even mijn eigen koers weer moest varen, even tijdelijk weg. Om mijn reis af te maken en om daarna eens even iets helemaal anders te gaan doen. Ik moet mijn eigen pad volgen. Om nog meer dromen van mij waar te maken, hét pad ernaar toe wat het interessant maakt. Eenmaal die keuze gemaakt voelde ik, ik ben weer terug bij mijn gevoel. Maar ook eng, wat nu? Ik kan toch moeilijk van de lucht leven.
Maar gelukkig heb ik twee handen die kunnen werken en een hoofd wat kan nadenken. Dus daar zit ik niet zo over in.
Argentinië wordt de bestemming. Waarom? Heel eerlijk, geen flauw idee, ik volg alleen maar mijn gevoel. Vorige keer na mijn reis dat ik terug kwam zei ik dezelfde dag nog; 'mijn reis is nog niet af, ik wil nog naar Argentinië'. En zo geschied.
Het had ook best een paar maanden op een ander eiland kunnen zijn, Vlieland was dichter bij huis geweest. Je pakt de boot en je bent er, kan het niet een reis noemen. Maar is de reis ernaar toe ook niet de essentie? Net als het leven.
Er zijn slechtere plekken om heen te gaan dan naar Buenos Aires dacht ik zo. Als ik straks aankom is het er minstens 30 graden. Mijn gevoel is me goed gezind.
In alle vroegte van de dag word ik op Schiphol afgezet. Nu niet de Brandaris wakend maar de verkeerstoren. Toch ook een vertrouwd gezicht en een grote glimlach maakt van mij meester als ik met mijn backpack de vertrekhal binnen loop.
Het voelt goed! Het avontuur lonkt, de reisflow is begonnen.
Na een paar dagen Buenos Aires zal mijn goede vriendin, ook Marloes, zich bij mij aansluiten voor een paar weken. Dan gaan de blonde Marloesjes Argentinië onveilig maken. Daarna ga ik alleen verder als het bevalt want dat vind ik ook heerlijk, op ontdekkingstocht met mezelf, in mezelf.
Wie weet blijft het niet alleen bij het land van de tango. Ga ik nog meer stempels sparen in mijn paspoort. Ik heb net een nieuwe dus er is nog genoeg ruimte.
En na reizen is er niets fijners dan weer thuis te komen. Ik hoop met veel mooie ervaringen en zonder littekens op mijn huid of ziel.
Je gaat het hier allemaal lezen, het laatste deel van 'mijn ontdekkingsreis'!
-
11 Januari 2012 - 07:08
Janne:
Ohh Loes ik voel het!! Ben stinkend jaloers en had me maar wat graag bij de twee blonde Loesjes gevoegd.
Geniet. Van alles dat je ziet, hoort, voelt en meemaakt. En schrijf af en toe even hier zodat wij kunnen meegenieten.
En koop De Zahir van Paulo Coelho in de freedutyshop, mooi boek voor tijdens zo'n reis als deze.
Xxxx -
11 Januari 2012 - 07:58
HarryMeijer Blaricum:
Hoi Marloes,
Wat een verrassing, alweer op reis.
Ik wens je een heel fijne tijd in Argentinië en wie weet waar naar toe nog meer? Vriendelijke groet, Harry Meijer. -
11 Januari 2012 - 08:31
Jan En Nel Jorritsma:
Hallo Marloes,
We hebben je verslag gelezen over je
reislust en vrijheid.
We wensen je heel veel plezier en wees vooral voorzichtig. We hopen dat je vindt, wat je zoekt.
Groeten van Jan en Nel
Dokkum.
-
11 Januari 2012 - 10:23
Harry En Fiet Jasper:
Marloes volg je gevoel dan vindt je waarvoor je op reis gaat. lieve groet H&F -
11 Januari 2012 - 10:26
Petra Van Keulen:
Whish it dream it do it! Maak je dromen waar en hoop inderdaad op veel mooie ervaringen, succes Marloes! ik ga weer meelezen. -
11 Januari 2012 - 10:52
Boudewijn:
Heel veel plezier en een safe trip! -
11 Januari 2012 - 10:56
Shane:
Heerlijk genieten loesje! Niets moet, alles mag ;)
Liefs -
11 Januari 2012 - 14:15
Marloes:
Wauw, je gaat gewoon weer. Geniet voor twee! x -
11 Januari 2012 - 14:35
Mariette:
die marloes was ik dus.. -
11 Januari 2012 - 20:19
Wietske:
Heel veel plezier weer, en genieten! liefs Wiets -
13 Januari 2012 - 10:34
Gerda Ten Kate:
Hoi Marloes !!
En nu gaat het echt beginnen !! We wensen je vanuit Groningen heel veel plezier op je ontdekkingsreis . En we gaan je natuurlijk volgen ...! Je mooie verhalen en overpeinzingen willen we niet missen !!!!
Een lieve groet ven Sjoerd en Gerda -
14 Januari 2012 - 10:22
Piet En Nel Boersma:
Marloes wat een mooi verhaal. We reizen weer met je mee en wensen je een hele mooie en spirituele reis.groetjes uit Julianadorp -
16 Januari 2012 - 16:01
Oma En Buurvrouw:
Hoi Marloes
Hier is Oma. Fijn dat je gisteravond even gebeld hebt. Ik ging weer gerust slapen omdat ik veel goed nieuws van je heb gehoord. Ik hoop dat je gezellige weken hebt omdat je vriendin nu bij je is. Lieve groetjes Oma.
Hoi Marloes. Leuke trui. Groetjes Margareth -
20 Januari 2012 - 10:25
Auke:
He marloes, alweer een week onderweg! Heel veel plezier en geniet van alles! Nogmaals dank voor alle inzet en zorgzaamheid van afgelopen seizoen, nu tijd voor jezelf ! Groeten Auke -
27 Januari 2012 - 00:11
Maarten:
Holy crap!
Zware kost hierboven. Serieuze trip weer!
Super gaaf! Enjoy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
